اثر تزریق ویتامین E و سلنیوم بر جذب ایمونوگلبولین‌های آغوز، برخی متابولیت‌های خونی، عملکرد و شاخص‌های رشد گوساله‌ها

تعداد 15 رأس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/6± 55/39 کیلوگرم بلافاصله بعد از تولد به­طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تیمار 1 (شاهد) : تزریق عضلانی14/0 میلی­لیتر نرمال سالین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن قبل از خوردن آغوز، تیمار 2 و 3 به ترتیب تزریق عضلانی 07/0 و 14/0 میلی­لیتر سلنوفرول (هر میلی­لیتر حاوی 5/0 میلی­گرم سلنیوم به شکل سدیم سلنیت و 50 میلی­گرم ویتامین E) به ازای هر کیلو­گرم وزن بدن بعد از تولد و قبل از خوردن آغوز. نمونه­گیری خون بلافاصله بعد از تولد (قبل از خوردن آغوز) و در روزهای3، 14 و 28 پس از تولد از سیاهرگ گردنی صورت گرفت. غلظت ایمونوگلبولین G (IgG) سرم خون با روش الایزا اندازه­گیری شد. وزن و شاخص­های اسکلتی رشد در زمان تولد و هر هفته تا سن 4 هفتگی اندازه­گیری شد. ضریب روانی مدفوع به­صورت روزانه بررسی شد. میانگین میزان گلبول­های سفید و قرمز، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط سلولی، غلظت هموگلوبین متوسط سلولی، هموگلوبین، توتال پروتئین و شاخص­های اسکلتی رشد بین تیمارها تفاوت معنی­دار نداشت. میزان آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در گروه شاهد نسبت به تیمار 3 در 14 روزگی به­طور معنی­داری بالاتر بود. میانگین ضریب روانی مدفوع در گروه شاهد نسبت به گروه 2 به­طور معنی­داری بالاتر بود (05/0>P). افزایش وزن هفتگی در تیمار 3 نسبت به تیمار شاهد در هفته سوم به­طور معنی­داری بالاتر بود. نتایج حاصل از شمارش افتراقی گلبول­های سفید نشان داد تعداد نوتروفیل­ها در 14 روزگی به­طور معنی­داری در گروه شاهد نسبت به تیمار 2 پایین­تر بود (05/0>P). براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق می‌توان اظهار داشت که تزریق E سلنیوم در روز تولد گوساله­ها تأثیر معنی­داری بر جذب IgG آغوز نداشت.